Thursday, August 27, 2015

ဆင္းရဲ သား ေတြ " ဘာ" လုိသလဲ

ဒီစာအုပ္ ဒီပံုျပင္ကို ဖတ္ဖူး၊ ၾကားဖူးသူေတြ ရွိေကာင္းရွိလိမ့္မည္။ ဆင္းရဲတဲ့ လူေတြ“ဘာ” အလိုအပ္ဆံုးလဲ “ေငြေၾကး”ဟု လူတိုင္း ေျဖမည္မွာ ဧကန္မလဲြေပ။ သို႔ေသာ္.. ကြ်န္မ ဖတ္ဖူးေသာ ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ကို ဘာသာျပန္ မွ်ေ၀ လိုက္ပါသည္။

============

ျပင္သစ္ႏိုင္ငံတြင္ Balaang ဟုေခၚေသာ လူတစ္ဦးသည္ ပံုတူ ပန္းခ်ီကားမ်ား ေရာင္း၀ယ္ျခင္းျဖစ္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းခဲ့သည္။ အခ်ိန္(၁၀)ႏွစ္ မတိုင္မီ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံရွိ အခ်မ္းသာဆံုး စာရင္း၀င္ လူ(၅၀)တြင္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ျဖစ္ခဲ့သည္။ (၁၉၉၈)ခုႏွစ္တြင္ ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီး မကြယ္လြန္မီ မိမိ၏ ခႏၥာကိုယ္အား ေဆးရံုတြင္ လွဴဒါန္းခဲ့သည့္ အျပင္ ျပင္သစ္ေငြ ၁၀၀ မီလီယံကို ဆင္းရဲျခင္းဟုေသာ လွ်ဳိ႔၀ွက္တံခါးကို ဖြင့္နိုင္သူအား ဆုေငြအျဖင့္ ေပးရန္ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့သည္။

သူကြယ္လြန္ျပီး မၾကာမီ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံရွိ သတင္းစာ တစ္ေစာင္တြင္ သူေရးခဲ့ေသာ ေသတမ္းစာကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ သူ၏ ေသတမ္းစာမွာ း

“ကြ်န္ေတာ္ဟာ အရင္က ဆင္းရဲတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။ ကြယ္လြန္ေတာ့ သူေဌးဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔ ေကာင္းကင္ဘံုကို သြားရမယ့္လူပါ။ ေကာင္းကင္ဘံုကို မ၀င္ခင္ ကြ်န္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္ သူေဌးျဖစ္ရတယ္ ဆိုတဲ့ လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ကို ကြ်န္ေတာ္ သယ္မသြားခ်င္ပါဘူး။ အဲဒီလွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ကို ျပင္သစ္ဗဟိုဘဏ္က ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ မီးခံ ေသတၱာထဲမွာ သိမ္းဆည္း ထားပါတယ္။ အဲဒီ ေသတၱာရဲ႔ ေသာ့သံုးေခ်ာင္းကို ကြ်န္ေတာ္ေရွ႔ေနနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ႏွစ္ဦးဆီမွာ အပ္ႏွံထားခဲ့တယ္။ ဆင္းရဲသားေတြ ဘာလိုအပ္လို႔ ဆင္းရဲရတာလဲ ဆိုတဲ့ အေမးကို ေျဖဆိုႏိုင္သူကို ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းခ်ီး ေပးခ်င္ပါတယ္။ ေျဖဆိုႏိုင္တဲ့သူကို ကြ်န္ေတာ္ အေခါင္းထဲကေန ထျပီး လက္ခုပ္တီး ေကာင္းခ်ီး မေပးႏိုင္ဘူး ဆိုတာ သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ မီးခံေသတၱာထဲက ၁၀၀ မီလီယံကို ယူသြားခြင့္ ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ ေကာင္းခ်ီးၾသဘာပါပဲ။”


ေသတမ္းစာကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာျပီးေနာက္ သတင္းစာတိုက္သို႔ စာမ်ား အဆက္မျပတ္ ေရာက္လာခဲ့သည္။ ဆင္းရဲသားမ်ား ဘာ အလိုအပ္ဆံုးလဲ ဟုေသာ ေမးခြန္းကို ေျဖဆိ္ုေသာ အေျဖ စုစုေပါင္း (၄၈၅၆၁)ကို လက္ခံ ရရွိခဲ့သည္။ လူအမ်ားစုက ဆင္းရဲသားမ်ား အလိုအပ္ဆံုးမွာ ေငြေၾကးသို႔မဟုတ္ၾကီးပြား တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ လုပ္ႏိုင္ခြင့္ နည္းလို႔ဟု ေျဖဆိုထားၾကသည့္ အျပင္ တခ်ဳိ႔က “အကူအညီ မဲ့လို႔” ဆင္းရဲေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟုလည္း ေျဖထားၾကသည္။

သူကြယ္လြန္ေသာ ႏွစ္ပတ္လည္ ေန႔တြင္ မီးခံေသတၱာကို သက္ေသမ်ားေရွ႔၌ ဖြင့္ခဲ့သည္။ စာေပါင္း (၄၈၅၆၁) ေစာင္ရွိသည့္အနက္ Tiller မည္ေသာ ကေလးမေလး၏ အေျဖမွာ သူ၏ လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီခဲ့သည္။ ထိုအေျဖမွာ “ဆင္းရဲသားမ်ား ဆင္းရဲေနျခင္းမွာ ရည္မွန္းေတာင့္တခ်က္၊ ခ်မ္းသာလိုေသာ အာသီသ (ambition) ကင္းမဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္”။

၉ႏွစ္သာရွိေသးေသာ Tiller အား ဘာေၾကာင့္ စိတ္ဆႏၵ အာသီသဟု ေျဖဆိုခဲ့ျပီး တစ္ျခားအေျဖကို မေျဖခဲ့ရသလဲ ဟုေမးေသာ္ သူမက “၁၁ႏွစ္အရြယ္ ကြ်န္မအစ္မဟာ သူ႔ခ်စ္သူကို အိမ္ေခၚျပန္လာတိုင္း စိတ္ဆႏၵ မရွိနဲ႔လို႔ အျမဲသတိ ေပးတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဆႏၵ ဆိုတာ ကိုယ္လိုခ်င္၊ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာကိုရေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာပါ” ဟုျပန္ေျဖခဲ့သည္။

သူေဌး၏ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္သည္ ျပင္သစ္၊ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္စေသာ ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားကို တုန္လွဳပ္ေစခဲ့သည္။ ေနာင္တြင္ မင္းသား၊ မင္းသမီးမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးေလာကတြင္ ထိပ္တန္း ေရာက္ေနသူမ်ားကို ထိုလွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အင္တာဗ်ဴး ၾကရာတြင္ စိတ္ဆႏၵသည္ ထာ၀စဥ္ တည္ျမဲေစေသာ ေဆးတစ္ပါးျဖစ္၏။ ထူးျခား ေအာင္ျမင္ေသာ အရာ၀တၳဳတိုင္း၏ မ်ဳိးေစ့ျဖစ္သည္ ဟုေျဖဆိုခဲ့ၾကသည္။

လူအမ်ား ဆင္းရဲေနရျခင္းမွာ သူတို႔တြင္ တူညီေသာ အားနည္းခ်က္ တစ္ခုရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုအားနည္းခ်က္မွာ တကယ့္ခ်မ္းသာလိုေသာ စိတ္ဆႏၵ ကင္းမဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

===========

ခ်မ္းသာေသာ သူမ်ား၏ အိတ္ကပ္ထဲတြင္ ဆင္းရဲေသာ သူမ်ား၏ အိပ္မက္ကို အျမဲထည့္ထား တတ္ၾကပါသလား.... သင္၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ သင္၏အိပ္မက္ႏွင့္ ၾကိဳးစားလိုစိတ္ကို သင့္ေထြးေပြ႔ ထားလွ်င္ လမ္းဆံုးကို မေရာက္မခ်င္း သင္သည္ ဆင္းရဲေသာသူ မျဖစ္ႏိုင္...

ဆင္းရဲသား ေနာက္ဆက္တဲြ

အဲဒီပံုျပင္ကို ဖတ္ျပီး ေနာက္ဆက္တဲြ ေတြးမိတာေလးေတြပါ။ ၾကီးပြားလိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵ၊ ခ်မ္းသာလိုတဲ့ အာသီသ ဘယ္သူမရွိလဲ ဆိုတဲ့ ကပ္သပ္တဲ့ ေမးခြန္းကို ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ ေမးၾကည့္မိတယ္။ လူတိုင္း သူေဌးျဖစ္ခ်င္ၾက တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႔ေနရာေတြမွာ မိမိလိုခ်င္တဲ့ ဆႏၵကို အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိး ဆိုးခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႔အရာေတြဟာ စိတ္ဆႏၵ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့ အတၱျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ပံုျပင္ထဲက သူေဌးၾကီးေျပာခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵဆိုတာ ေနရာ တစ္ေနရာ ရခ်င္လို႔၊ တစ္ခုခုရယူခ်င္လို႔ အာဏနဲ႔ သိမ္းပိုက္ လိုက္တာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ အျမင့္ကို တစ္ဆင့္ခ်င္း တစ္လွမ္းခ်င္း တေျဖးေျဖး ေျပာင္းလဲ တိုးတက္သြားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔ အိပ္မက္ေတြ သာျဖစ္တယ္။

ဆႏၵနဲ႔အိပ္မက္ လူတိုင္းမွာ ရွိခဲ့ဖူးၾကပါတယ္။ ကေလးေလး တစ္ေယာက္ကို ၾကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲလို႔ သြားေမးၾကည့္.. ၉၀%က ၾကီးလာရင္ ဆရာ၀န္လုပ္မယ္၊ အင္ဂ်င္နီယာ လုပ္မယ္လို႔ ေျဖၾကမွာပါပဲ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ကိုယ္လဲ အဲဒီကေလးလို ေျဖေကာင္း ေျဖခဲ့ဖူးပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ရဲ႔ တိုက္စားျခင္းကို ခံခဲ့ရျပီးေနာက္ က်ရွံုးလိုက္၊ အဟန္အတားေတြနဲ႔ မၾကာခဏ ရင္ဆိုင္လာရေတာ့ ၀မ္းပိုက္ျပည့္ရင္ ျပီးတာပဲေလ ဆိုတဲ့ ေရာင့္ရဲမႈကို လက္ခံတတ္လာခဲ့တယ္။ အရင္က ေျဖခဲ့ဖူးတဲ့ မိမိ၏ ရည္မွန္းခ်က္၊ မိမိ၏ အိပ္မက္ဆိုတာကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့လာခဲ့တယ္။

“နပ္မွန္ေအာင္ စားေနရရင္ ျပီးတာပဲ” ....“တေန႔ရွာမွ တေန႔စားရတာ” “အသက္ၾကီးလာျပီ ဘာမ်ား မက္ေနစရာလိုေတာ့လဲ” ..“ေသရင္လဲပါမသြားဘူး။ ဒီေလာက္ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ေနစရာမလိုဘူး” စတဲ့ စတဲ့ အသံကို ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေန႔တိုင္း ၾကားေနရတယ္။ ဗုဒၥဘာသာ ပီပီ ရွိတာေလးနဲ႔ လွေအာင္၀တ္၊ ရွိတာေလးနဲ႔ ၀ေအာင္စားဆိုတဲ့ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္ျခင္းကို လက္၀ယ္ ပိုက္လာခဲ့မိတယ္။ တကယ့္ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ လူေတြကေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ အိပ္မက္ကို ေထြးေပြ႔လို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း ေရွ႔ဆက္လွမ္းေနၾကတယ္။

“ကြ်န္ေတာ္ဟာ အရင္က ဆင္းရဲတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ဘာေၾကာင့္ သူေဌးျဖစ္ရတယ္ ဆိုတဲ့ လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ကို ကြ်န္ေတာ္ သယ္မသြားခ်င္ပါဘူး။”
အဲဒီ သယ္မသြားခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ သူ႔ရဲ႔ “စိတ္ဆႏၵ” ဟာ အိပ္ေမာက်ေနတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔ အိပ္မက္နဲ႔ စိတ္ဆႏၵကို ထပ္တဖန္ လွဳပ္ႏိူး ႏိုင္စြမ္း ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္..........


ေရးသားသူ... ႏုိင္းႏုိင္းစေန

No comments:

Post a Comment